نظام آموزشی و بازدهی آموزشی مطالعه تطبیقی ۷۰ کشور جهان

هدف این مقاله بررسی تأثیر نوع نظام های آموزشی (متمرکز، نیمه متمرکز و غیرمتمرکز) بر بازدهی آموزشی است. این تأثیر از دو جهت قابل تأمل است؛ نوع نظام آموزشی در هر کشور از یک سو از طریق سطوح سه گانه توسعه اقتصادی،  اجتماعی و  سیاسی و از سوی دیگر به طور مستقیم بر بازدهی آموزشی تأثیرگذار است. این پژوهش بر اساس روش تطبیقی کمی یا تحلیل بین کشوری انجام گرفته؛ که در آن از داده های ثانویه 70 کشور جهان، در بین سال های 1999-2004، استفاده شده است. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می دهند که توسعه اقتصادی با 0/27، توسعه سیاسی با 0/14 و توسعه اجتماعی با 0/29 به طور مستقل متغیر وابسته (بازدهی آموزشی) را تبیین می کنند. همچنین نوع نظام آموزشی با 0/38 از طریق سطوح سه گانه توسعه بر بازدهی آموزشی تأثیر معناداری دارد. نتایج حاصله از مدل سازی معادله ساختاری نیز بیانگر تأثیر نوع نظام آموزشی و سطوح سه گانه توسعه بر بازدهی آموزشی است. از بررسی مقایسه ای نظام های آموزشی هم این نتیجه به دست آمد که نظام های آموزشی غیرمتمرکز، نسبت به نظام های آموزشی متمرکز و نیمه متمرکز از بازدهی آموزشی بالاتری برخوردارند.